Διαβάστε ακολούθως την Απόφαση 88/2021 της Ανεξάρτητης Αρχής:
Η Ολομέλεια του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου, συνήλθε σε συνεδρίαση στον συνήθη γι’ αυτό τόπο την 24.5.2021 και ώρα 11:00, προκειμένου να συζητήσει επί της κατωτέρω υποθέσεως. Συγκροτήθηκε από τους: Αθανάσιο Κουτρομάνο, πρόεδρο, Ευτέρπη Κουτζαμάνη-Δρίλια, αντιπρόεδρο, και (με τηλεδιάσκεψη μέσω «epresence.gov.gr») τα μέλη: Καλλιόπη Διαμαντάκου, Βασίλειο Καραποστόλη, Νικόλαο Κιάο, Ευαγγελία Μήτρου, Γιώργο Πλειό, Γεώργιο Σαρειδάκη και Σωκράτη Τσιχλιά. Χρέη γραμματέως εκτέλεσε η Αναστασία Μαραζίδου, διοικητική υπάλληλος του ΕΣΡ.
Αντικείμενο της συζήτησης ήταν ο έλεγχος της υπ’ αριθμ. πρωτ. ΕΣΡ 4962/10.11.2020 αιτήσεως του Ιωάννη Μπάκα, ιδιοκτήτη του ραδιοφωνικού σταθμού «ΚΑΝΑΛΙ 20» Ν. Μεσσηνίας «για υπόδειξη νέας συχνότητας».
Για τον έλεγχο σχηματίστηκε φάκελος με αριθμό 395/7.12.2020, ο οποίος χρεώθηκε στον ειδικό επιστήμονα-νομικό Αλέξανδρο Οικονόμου. Ο Ειδικός Επιστήμων υπέβαλε την υπ’ αριθμ. πρωτ. 331/ΕΣ/7.5.2021 νομική εισήγησή του.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, παρέστησαν οι πληρεξούσιοι δικηγόροι του σταθμού, Αντώνιος Πετρίδης και Μάριος Σκανδαλής. Ερωτηθέντες από τον Πρόεδρο, οι Δικηγόροι απάντησαν ότι γνωρίζουν το περιεχόμενο του φακέλου, έλαβαν δε τον λόγο και ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους. Ζήτησαν στη συνέχεια -και η Ολομέλεια δέχτηκε- να τους παρασχεθεί προθεσμία για την κατάθεση εγγράφου υπομνήματος μέχρι και την 15.6.2021 και ώρα 14.00 και η συζήτηση κηρύχθηκε περαιωμένη. O σταθμός κατέθεσε στη Γραμματεία το με αριθμό πρωτοκόλλου 3451/11.6.2021 υπόμνημα.
Την 26.7.2021 και ώρα 11.00 η Ολομέλεια, ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου, συνήλθε σε διάσκεψη, στον συνήθη γι’ αυτό τόπο, επί της ανωτέρω υποθέσεως. Συγκροτήθηκε από τους: Αθανάσιο Κουτρομάνο, πρόεδρο, Ευτέρπη Κουτζαμάνη- Δρίλια, αντιπρόεδρο και (με τηλεδιάσκεψη μέσω της πλατφόρμας epresence.gov.gr) τα μέλη: Καλλιόπη Διαμαντάκου, Βασίλειο Καραποστόλη, Νικόλαο Κιάο, Γεώργιο Σαρειδάκη και Σωκράτη Τσιχλιά. Απόντα τα μέλη Ευαγγελία Μήτρου και Γιώργος Πλειός, τα οποία είχαν κληθεί νομίμως. Χρέη γραμματέως εκτέλεσε η Αναστασία Μαραζίδου, διοικητική υπάλληλος του ΕΣΡ. Παρέστη επίσης και ο ανωτέρω εισηγητής, ο οποίος ανέπτυξε το ζήτημα προφορικώς και αποχώρησε. Η Ολομέλεια, αφού μελέτησε το σύνολο των στοιχείων του φακέλου:
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΩΣ ΕΞΗΣ
Ι. Νομικό Μέρος
1. Κατά το άρθρο 15 παρ. 2 του Συντάγματος: ««Η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του Κράτους. O έλεγχος και η επιβολή των διοικητικών κυρώσεων υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης που είναι ανεξάρτητη αρχή, όπως νόμος ορίζει. O άμεσος έλεγχος του Κράτους, που λαμβάνει και τη μορφή του καθεστώτος της προηγούμενης άδειας, έχει ως σκοπό την αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων, καθώς και προϊόντων του λόγου και της τέχνης, την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης και η πολιτιστική ανάπτυξη της Χώρας, καθώς και το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας».
2. Κατά το άρθρο 53 παρ. 1 του Ν. 2778/1999: «Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, που λειτουργούσαν την 1η Νοεμβρίου 1999, θεωρούνται ως νομίμως λειτουργούντες μέχρι την έκδοση της απόφασης του Υπουργού Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης η οποία προβλέπεται στο άρθρο 7 παρ. 2 του ν. 2328/ 1995, για την προκήρυξη συγκεκριμένων θέσεων αδειών λειτουργίας τοπικών ραδιοφωνικών σταθμών».
3. Περαιτέρω, οι παράγραφοι 3 εδαφ. Α και 11 του άρθρου 6 του Ν. 2328/1995, το οποίο (άρθρο) επιγράφεται «Τοπική Ραδιοφωνία- φύση και λειτουργία της. Βασικές προϋποθέσεις χορήγησης και ανανέωσης αδειών ίδρυσης και λειτουργίας ραδιοφωνικών σταθμών», έχουν ως εξής: «Η άδεια ίδρυσης, εγκατάστασης και λειτουργίας αφορά εκπομπή σε ορισμένη συχνότητα» (παρ. 3). «Επιτρέπεται η μεταβίβαση της επιχείρησης που κατέχει άδεια ραδιοφωνικού σταθμού... εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις του παρόντος νόμου. Στην περίπτωση αυτή πρόκειται για καθολική μεταβίβαση της επιχείρησης και του συνόλου των βαρών της, κατά τις σχετικές διατάξεις». (παρ. 11)
4. Κατά το άρθρο 53 παρ. 2 του Ν 2778/1999: «2. Οι αναφερόμενοι στην προηγούμενη παράγραφο ραδιοφωνικοί σταθμοί οφείλουν να τηρούν τους προβλεπόμενους στο άρθρο 8 του ν. 2328/1995 κανόνες λειτουργίας. καθώς και αυτούς που προβλέπονται από τους ισχύοντες κώδικες δεοντολογίας του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Η παραβίαση των ανωτέρω κανόνων η οποία διαπιστώνεται με βάση τεκμηριωμένη και ειδικά αιτιολογημένη καταγγελία παντός έχοντος έννομο συμφέρον, έχει ως συνέπεια την άμεση διακοπή λειτουργίας του ραδιοφωνικού σταθμού, με απόφαση του Υπουργού Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης,...»
5. Κατά το άρθρο 11 παρ. 4 του Ν. 3592/2007: «Οι φορείς άδειας τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών πρέπει να διασφαλίζουν την αδιάλειπτη λειτουργία τους.».
6. Κατά το άρθρο 20 παρ. 1 και το άρθρο 21 παρ. 1 περ. γ του Ν. 4070/2012 (με το οποίο ενσωματώθηκαν στο εσωτερικό δίκαιο σχετικές Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης): «Το φάσμα ραδιοσυχνοτήτων αποτελεί σπάνιο πόρο, η διαχείριση του οποίου συνιστά κυριαρχικό δικαίωμα του Κράτους, καθώς και δημόσιο αγαθό με σημαντική κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική αξία». «Η χρήση ραδιοσυχνοτήτων επιτρέπεται στο πλαίσιο των Γενικών Αδειών. Δικαιώματα χρήσης ραδιοσυχνότητας χορηγούνται όπου κρίνεται αναγκαίο ώστε... να διαφυλάσσεται η αποτελεσματική χρήση του φάσματος... ».
7. Κατά το άρθρο 11 παρ. 3 τελευτ. εδάφιο του Ν. 3592/2007 «Αρμόδια για την εποπτεία και τον έλεγχο της νόμιμης χρήσης του φάσματος των συχνοτήτων από τους αδειούχους και την επιβολή κυρώσεων είναι η Ε.Ε.Τ.Τ., σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3431/2006, όπως ισχύει».
8. Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 109 παρ. 5 εδ. β’ Ν. 4727/2020 [Ψηφιακή Διακυβέρνηση (Ενσωμάτωση στην Ελληνική Νομοθεσία της Οδηγίας (ΕΕ) 2016/2102 και της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1024) - Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες (Ενσωμάτωση στο Ελληνικό Δίκαιο της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/1972) και άλλες διατάξεις]: «Οι διατάξεις του παρόντος δεν εφαρμόζονται: (...) β) στην αναλογική ραδιοφωνία ελεύθερης λήψης, με την επιφύλαξη των διατάξεων περί εποπτείας και ελέγχου της χρήσης του φάσματος ραδιοσυχνοτήτων και επιβολής των σχετικών κυρώσεων. (...)».
Από το συνδυασμό των ως άνω διατάξεων, μεταξύ τους και προς τη γενική αρχή της λογικής συνοχής και ενότητας της έννομης τάξης, συνάγονται τα ακόλουθα:
(α) Ότι μεταξύ του Κράτους και του προσώπου, που χρησιμοποιούσε (αυθαιρέτως) μια ραδιοφωνική συχνότητα δημιουργείται μια ιδιόρρυθμη (sui generis) δημοσίου δικαίου έννομη σχέση (προσομοιάζουσα με εκείνη της (αυθαίρετης) κατοχής και χρήσης δημοσίου κτήματος), με την οποία παρέχεται στον χρήστη η δυνατότητα πραγματοποίησης ραδιοφωνικών εκπομπών κατά τον μεταγενέστερο της 1.11.1999 χρόνο.
(β) Ότι εξαιτίας του όλως εξαιρετικού χαρακτήρος της ρύθμισης - αφού δι’ αυτής επιδιώκεται η έννομη τακτοποίηση έκνομης δραστηριότητας - και της ως εκ τούτου ανάγκης οι σχετικές διατάξεις να ερμηνεύονται στενώς, παρέχεται στον δικαιούχο η δυνατότητα χρήσης της συγκεκριμένης και μόνο συχνότητας και όχι οποιασδήποτε άλλης ή του ραδιοφωνικού φάσματος γενικώς.
(γ) Ότι για όσο χρονικό διάστημα ο σταθμός εκπέμπει ραδιοφωνικό πρόγραμμα είτε εντελώς αυθαίρετα, είτε επειδή «θεωρείται νομίμως λειτουργών», οφείλει - για την ταυτότητα του νομικού λόγου, και δη κατά μείζονα λόγο - να πληροί τις προϋποθέσεις και να τηρεί τις υποχρεώσεις που εκ της νομοθεσίας προβλέπονται για νομίμως αδειοδοτημένους ραδιοφωνικούς σταθμούς, αφού, υπό την αντίθετη εκδοχή, θα προέκυπτε το προφανές άτοπο να αποδίδεται στην βούληση του Νομοθέτη η πρόθεση να υπαγάγει τους νομοταγείς πολίτες, δηλαδή τους κατόχους νόμιμης άδειας σε δυσμενέστερη θέση έναντι των αδικοπραγούντων, δηλαδή των αυθαίρετων χρηστών του φάσματος (πρβλ. σχετικώς Ολ. ΣτΕ 3578/2010 και ΑΠ 1701/2014).
(δ) Ότι ένας τέτοιος όρος ύπαρξης της έννομης σχέσης και μια αντίστοιχη υποχρέωση του χρήστη μιας ραδιοφωνικής συχνότητας είναι η διαρκής και αδιάλειπτη λειτουργία του σταθμού, η διακοπή της λειτουργίας του οποίου επιφέρει αυτοδίκαιη κατάργηση της όλης έννομης σχέσης μεταξύ του δικαιούχου και του Κράτους (το οποίο μάλιστα, με βάση και τους διεθνείς κανόνες, δεν έχει δικαίωμα αποθεματοποίησης του ραδιοφωνικού ή του τηλεοπτικού φάσματος). Θεωρείται δε διακοπή λειτουργίας (και) η εγκατάλειψη της συχνότητας την οποία χρησιμοποιούσε ο φορέας στον σκοπητέο χρόνο (1-11-1999), ανεξάρτητα αν αυτός άρχισε (συγχρόνως ή μεταγενεστέρως) να χρησιμοποιεί (αυθεραίτως) άλλη συχνότητα.
ΙΙ. Πραγματικό Μέρος
Στην κρινόμενη αίτηση, μεταξύ άλλων, εκτίθενται, κατά λέξιν, και τα ακόλουθα: «Ο ραδιοφωνικός σταθμός... εκπέμπει... ακατάπαυστα από το 1999... αρχικώς στη συχνότητα 107,5 MHz. δυνάμει της. υπ'αριθμ. 17823/Ε1/3165/18.10.2000 Βεβαιώσεως Νομίμου Λειτουργίας. Το καλοκαίρι του 2012 ο. σταθμός μας ηναγκάσθη να μετακινηθεί σε έτερη της νόμιμης συχνότητάς του, ήτοι. στους 98,5 MHz, λόγω των ισχυρών παρεμβολών που δεχόταν από την ΕΡΤ ΑΕ.... Συγκεκριμένα, η ΕΕΤΤ, δια της υπ’ αριθ. ΑΠ 652/52/17.5.2012 Αποφάσεώς της διαπίστωσε την αδυναμία ταυτόχρονης εκπομπής. και μου επέβαλε την μετακίνησή μου. Ωστόσο, ο. σταθμός μας αντιμετώπισε εκ νέου ισχυρότατες παρεμβολές. λόγω της εκπομπής ραδιοφωνικού σταθμού του Ν. Ηλείας. Η εταιρεία μας υπέβαλε εκ νέου αίτηση στην ΕΕΤΤ και μετατόπισε την συχνότητά της στους 88.6 MHz, θέση από την οποία παρεμβαλλόταν. από λειτουργούντα στη Δυτική Μάνη Ρ/Σ. Στις 13.10.2020 μου κοινοποιήθηκε. απόφαση της ΕΕΤΤ. η οποία προέβη στην ανάκληση της υπ’ αριθμ. 652/52/17.5.2012 Απόφασης της ίδιας Επιτροπής. και επέβαλε ταυτόχρονα στο σταθμό μου την εντός ενός μηνός υποχρεωτική μετακίνηση στην αρχικώς δηλωθείσα συχνότητα των 107,5 MHz. Ενόψει όλων των ανωτέρω. αιτούμαστε. να μας υποδείξετε την τρέχουσα συχνότητα εκπομπής μας στους 88,6 MHz ή κάθε ασφαλή έτερη συχνότητα.».
ΙΙΙ. Υπαγωγή
Με βάση τα εκτεθέντα, το κρινόμενο αίτημα αλλαγής συχνότητας είναι νομικώς αβάσιμο, αφού από καμία διάταξη νόμου ή γενικό νομικό κανόνα δεν προκύπτει ότι το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ή άλλη κρατική αρχή) έχει νόμιμη εξουσία να επιτρέψει σε οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο την χρήση οποιασδήποτε ραδιοφωνικής συχνότητας διαφορετικής από εκείνη που εχρησιμοποιείτο στον σκοπητέο χρόνο (1¬11-1999) ή υπό διαφορετικούς όρους υπό τους οποίους τότε εχρησιμοποιείτο. Κατά συνέπεια, η αίτηση πρέπει να απορριφθεί.
Κατά τη γνώμη όμως τριών μελών, η αλλαγή της συχνότητας των νομίμως λειτουργούντων ραδιοφωνικών σταθμών, κατά το άρθρο 53 του Ν. 2778/1999, σε άλλη από εκείνη που εξέπεμπαν την 1.11.1999, απαγορεύεται μόνον όταν λαμβάνει αυτή χώρα, χωρίς προηγούμενη σχετική άδεια της αρμόδιας Αρχής (πρβλ. ΣτΕ 1206/2012, 1588/2012, 1231/2011, 1458/2009, 4046/2008, 3070/2007). Με τις αποφάσεις αυτές γίνεται δεκτό ότι είναι επιβεβλημένη η υποχρέωση των μεταβατικώς λειτουργούντων σταθμών να εκπέμπουν από τη συχνότητα που είχαν δηλώσει ότι εξέπεμπαν την 1.11.1999, παρά το ότι δεν ορίζεται αυτό ρητώς στο άρθρο 53 του ν. 2778/1999, πλην όμως το Συμβούλιο της Επικρατείας θεωρεί ότι η αλλαγή συχνότητας απαγορεύεται μόνο όταν αυτή λαμβάνει χώρα χωρίς προηγούμενη άδεια της αρμόδιας Αρχής και δεν έκρινε ότι η άδεια της αρχής απαγορεύεται να χορηγηθεί σε κάθε περίπτωση και ιδιαίτερα όταν αυτή επιβάλλεται από λόγους δημοσίου συμφέροντος (π.χ. για την αντιμετώπιση των παρεμβολών σε άλλα νομίμως λειτουργούντα δίκτυα, σε σταθμούς, που εκπέμπουν σε παραμεθόριες περιοχές σε σχέση με ραδιοφωνικούς σταθμούς όμορων κρατών κλπ) όπως στην προκειμένη περίπτωση της παρεμβολής στο δίκτυο της ΕΡΤ που λειτουργεί νόμιμα.
Συμπερασματικώς, ούτε από την κείμενη νομοθεσία ούτε από τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας προκύπτει απαγόρευση μετατόπισης ραδιοφωνικού σταθμού νομίμως λειτουργούντος, κατά το άρθρο 53 του Ν. 2778/1999, σε άλλη συχνότητα από εκείνη που χρησιμοποιούσε την 1η.11.1999, όταν η μετακίνηση αυτή γίνεται από λόγους αντικειμενικούς, δηλαδή όταν η χρήση της συχνότητας αυτής προκαλεί παρεμβολές σε άλλα νομίμως λειτουργούντα δίκτυα και με την προϋπόθεση ότι η μετακίνηση αυτή γίνεται ύστερα από αίτηση του σταθμού που προκαλεί τις παρεμβολές και σχετική άδεια της αρμόδιας Αρχής.
Βεβαίως, οποιαδήποτε αλλαγή συχνότητας (σε σχέση με αυτή που χρησιμοποιούσαν οι ραδιοφωνικοί σταθμοί την 1.11.1999) έχει δυσμενείς επιπτώσεις στο φάσμα συνολικά και για το λόγο αυτό, μια τέτοια μεταβολή είναι ανεκτή από την ΕΕΤΤ σε εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις (πρβλ. ΣτΕ 1231/2011).
Και τούτο διότι στην περίπτωση των μεταβατικώς λειτουργούντων σταθμών ο νομοθέτης δεν χορήγησε άδεια συγκεκριμένης συχνότητας κατόπιν συγκριτικής αξιολόγησης, στη βάση των ισχυόντων χαρτών συχνοτήτων αλλά επεδίωξε να ρυθμίσει μέχρι την χορήγηση των αδειών μια πραγματική κατάσταση (αυθαίρετη χρήση του ραδιοφάσματος). Στη βάση δε αυτή χορηγήθηκαν βεβαιώσεις νόμιμης λειτουργίας στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, με κριτήριο τη δήλωση των ίδιων ότι πράγματι λειτουργούσαν μια συγκεκριμένη ημερομηνία, χωρίς να προβαίνει με τη χορήγηση αυτή σε εκχώρηση συχνότητας αλλά απλώς αναγνωρίζει το πραγματικό γεγονός της λειτουργίας ενός σταθμού κατά την 1.11.1999 και μεταγενεστέρως.
Σε κάθε δε περίπτωση ο νομοθέτης απέβλεψε στην προσωρινή λειτουργία τους χωρίς να προδιαγράψει συγκεκριμένα τεχνικά χαρακτηριστικά της εκπομπής τους και πάντως χωρίς να απαγορεύσει ρητά τη δυνατότητα μεταβολής συχνότητας και θέσης εκπομπής υπό την προϋπόθεση ότι η μεταβολή αυτή εγκρίνεται, ύστερα από σχετική αίτηση, από την αρμόδια Αρχή. Κατά συνέπεια, η διατήρηση της συχνότητας εκπομπής δεν αποτελεί όρο της νόμιμης λειτουργίας του σταθμού αυτής της κατηγορίας, όπως αυτό ισχύει στην περίπτωση της αδειοδότησης και της εκχώρησης συγκεκριμένης συχνότητας που προβλέπεται στον οικείο χάρτη συχνοτήτων (άρθρο 11 παρ.2 ν. 3592/2007). Εξάλλου, σε περίπτωση αλλαγής συχνότητας δεν τίθεται ζήτημα άνισης μεταχείρισης μεταξύ νομίμως λειτουργούντων σταθμών, διότι κατά τη μεταβατική περίοδο που διάγουμε μέχρι τη χορήγηση αδειών, κατηγορία αδειούχων σταθμών δεν υπάρχει.
Περεταίρω, από τις διατάξεις του άρθρου 12 περ. ιθ και κ του ν. 3431/2006 και του άρθρου 12 περ. ιθ και κ του ν. 4070/2012, σαφώς προκύπτει ότι αρμόδια για την εποπτεία και τον έλεγχο της χρήσης του φάσματος των ραδιοσυχνοτήτων από οποιοδήποτε δυνητικό χρήστη, συμπεριλαμβανομένων των σταθμών αναλογικής ραδιοφωνίας, την διαχείριση των ραδιοσυχνοτήτων και την επιβολή κυρώσεων στους παρανομούντες σταθμούς είναι η ΕΕΤΤ, η οποία οφείλει να αποφαίνεται σε περιπτώσεις παραβιάσεων των υποχρεώσεων που προκύπτουν από την ως άνω διάταξη του άρθρου 53 του ν. 2778/1999, διασφαλίζοντα έτσι την ακώλυτη λειτουργία των σταθμών ως προς την τήρηση των τεχνικών προδιαγραφών λειτουργίας των μέχρι την κανονική αδειοδότησή τους, σύμφωνα με την προβλεπόμενη στις οικείες διατάξεις διαδικασία (πρβλ. ΣτΕ επταμ. 2719/2011).
Συνεπώς, το αίτημα αλλαγής συχνότητας του ραδιοφωνικού σταθμού «ΚΑΝΑΛΙ 20» λόγω των παρεμβολών του στο δίκτυο της ΕΡΤ, νομίμως υποβάλλεται, πλην όμως, κατά τη γνώμη της μειοψηφίας, το ΕΣΡ στερείται κατά νόμο αρμοδιότητας να αποφανθεί ως προς την τυχόν ύπαρξη παρεμβολών, που δημιουργούνται από την προσωρινή λειτουργία του σταθμού και την τυχόν αναγκαιότητα αλλαγής συχνότητας, ενόψει και του γεγονότος της ανάκλησης από την ΕΕΤΤ της υπ’ αριθμ. 652/52/17.5.2012 προηγούμενης απόφασής της και αρμόδια καθ’ ύλη προς τούτο αρχή να κρίνει τους όρους και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες είναι δυνατό να διασφαλιστεί η λειτουργία του σταθμού, χωρίς να δημιουργούνται παρεμβολές σε άλλα δίκτυα, θεωρεί την ΕΕΤΤ, στην οποία και πρέπει να διαβιβαστεί το σχετικό αίτημα, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Η Ολομέλεια του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης απορρίπτει κατά πλειοψηφία το αναφερόμενο ανωτέρω αίτημα του Ιωάννη Μπάκα ως ιδιοκτήτη του ραδιοφωνικού σταθμού με τον διακριτικό τίτλο «ΚΑΝΑΛΙ 20» Νομού Μεσσηνίας.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε την 26η Ιουλίου 2021 και δημοσιεύτηκε την 4η Φεβρουαρίου 2022.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Ρ. Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΜΑΝΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΑΡΑΖΙΔΟΥ
Πληροφορίες: www.esr.gr
Παρατηρήσεις: Απόφαση 88/2021 - Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) - 4η Φεβρουαρίου 2022
