Ο Κώστας Καζάκος είδε τη ζωή και την τέχνη ως μια αδιάσπαστη ενότητα: υπήρξε ενεργός πολίτης, με πλούσια πολιτική δράση και εντός του Εθνικού Κοινοβουλίου, αγέρωχος και ηθικά ακέραιος.
Σπούδασε θέατρο έχοντας δάσκαλό του τον Κάρολο Κουν και κινηματογράφο στη Σχολή Σταυράκου.
Έπαιξε σημαντικούς ρόλους σε παραστάσεις με τους θιάσους του Αλεξανδράκη, της Συνοδινού, της Λαμπέτη, της Κυρίας Κατερίνας. Από τους σημαντικούς σταθμούς της θεατρικής πορείας του ήταν το έργο «Το μεγάλο μας τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το 1973, λίγο πριν από την κορύφωση του αντιδικτατορικού αγώνα στο Πολυτεχνείο, με τον θίασο Κώστας Καζάκος – Τζένη Καρέζη.
Στην μεγάλη οθόνη, η παρουσία του σφράγισε αρκετές ταινίες που επιχείρησαν να φέρουν το είδος στον λεγόμενο εμπορικό κινηματογράφο μας. Κορυφαίος σταθμός της κινηματογραφικής διαδρομής του ήταν το «Μπλόκο» του Άδωνι Κύρου το 1965, ένα παραγνωρισμένο αντιστασιακό δράμα, εμπνευσμένο από το μπλόκο των Γερμανών το 1944 στην Κοκκινιά που οδήγησε σε ομαδική εκτέλεση. Ο Κύρου εκμεταλλεύεται στο έπακρο τον πρωταγωνιστή του για να δημιουργήσει το πορτρέτο ενός αντιήρωα, που μένει «γυμνός» ανάμεσα στο πλήθος, όταν βγάζει μόνος του την κουκούλα του καταδότη. Στον επίλογο της διαδρομής του στο ελληνικό σινεμά, ο Κώστας Καζάκος εμφανίστηκε στην ταινία του Τάκη Παπαγιαννίδη «Ταξείδι στην πρωτεύουσσα / Στη ζούγκλα της Αθήνας» το 1982 και στον «Δραπέτη» του Λευτέρη Ξανθόπουλου το 1991.
Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου εκφράζει τα βαθιά του συλλυπητήρια στους οικείους του.
Πληροφορίες: www.gfc.gr
Παρατηρήσεις: Δελτίο Τύπου - Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου ΕΚΚ - Αθήνα, 14 Σεπτεμβρίου 2022
