Διαβάστε ακολούθως την Απόφαση 169/2021 της Ανεξάρτητης Αρχής:
Η Ολομέλεια του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου, συνήλθε σε συνεδρίαση στον συνήθη γι’ αυτό τόπο την 24.5.2021 και ώρα 11:00, προκειμένου να συζητήσει επί της κατωτέρω υποθέσεως. Συγκροτήθηκε από τους: Αθανάσιο Κουτρομάνο, πρόεδρο, Ευτέρπη Κουτζαμάνη-Δρίλια, αντιπρόεδρο, και (με τηλεδιάσκεψη μέσω «epresence.gov.gr») τα μέλη: Καλλιόπη Διαμαντάκου, Βασίλειο Καραποστόλη, Νικόλαο Κιάο, Ευαγγελία Μήτρου, Γιώργιο Πλειό, Γεώργιο Σαρειδάκη και Σωκράτη Τσιχλιά. Χρέη γραμματέως εκτέλεσε η Αναστασία Μαραζίδου, διοικητική υπάλληλος του ΕΣΡ.
Αντικείμενο της συζήτησης ήταν η εξέταση της με αρ. πρωτ. ΕΣΡ 5247/13.11.2019 αίτησης θεραπείας του Νικολάου Σκουμπέλου, φερόμενου ως ιδιοκτήτη του ραδιοφωνικού σταθμού με τον διακριτικό τίτλο «ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΓΑΛΑΞΙΑΣ» Νομού Μεσσηνίας, με την οποία ζητεί να ανακληθούν οι με αριθμούς 389/2006 και 488/2006 αποφάσεις του ΕΣΡ.
Για τον έλεγχο σχηματίστηκε φάκελος με αριθμό 304/3.12.2019, ο οποίος χρεώθηκε στον ειδικό επιστήμονα-νομικό Αλέξανδρο Οικονόμου. Ο Νομικός υπέβαλε στο ΕΣΡ τις με αρ. πρωτ. 300/ΕΣ/22.4.2021 και 953/ΕΣ/2.11.2021 νομικές του εισηγήσεις.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης παρέστη, για λογαριασμό του ως άνω φορέα, ο Σκλήκας Γεώργιος, τεχνικός του σταθμού. Ερωτηθείς από τον Πρόεδρο, ο Εκπρόσωπος δήλωσε ότι γνωρίζει το περιεχόμενο του φακέλου, έλαβε δε τον λόγο και ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του. Δεν ζήτησε να του παρασχεθεί προθεσμία για την κατάθεση εγγράφου υπομνήματος και η συζήτηση κηρύχθηκε περαιωμένη.
Την 30.11.2021 και ώρα 11.00 η Ολομέλεια, ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου, συνήλθε σε διάσκεψη, στον συνήθη γι’ αυτό τόπο, επί της ανωτέρω υποθέσεως. Συγκροτήθηκε από τους: Αθανάσιο Κουτρομάνο, πρόεδρο, Ευτέρπη Κουτζαμάνη Δρίλια, αντιπρόεδρο, και (με τηλεδιάσκεψη μέσω «epresence.gov.gr») τα μέλη: Καλλιόπη Διαμαντάκου, Βασίλειο Καραποστόλη και Σωκράτη Τσιχλιά. Απόντα τα μέλη Νικόλαος Κιάος, Ευαγγελία Μήτρου, Γιώργιος Πλειός και Γεώργιος Σαρειδάκης, οι οποίοι είχαν κληθεί νομίμως Χρέη γραμματέως εκτέλεσε η Αναστασία Μαραζίδου, διοικητική υπάλληλος του ΕΣΡ. Παρέστη επίσης και ο ανωτέρω εισηγητής, ο οποίος ανέπτυξε το ζήτημα προφορικώς και αποχώρησε. Η Ολομέλεια, αφού μελέτησε το σύνολο των στοιχείων του φακέλου:
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΩΣ ΕΞΗΣ
Ι. Νομικό Μέρος
1. Κατά το άρθρο 50 του ΠΔ 18/1989: «Κωδικοποίηση διατάξεων νόμων για το Συμβούλιο της Επικρατείας»: «4. Οι διοικητικές αρχές, σε εκτέλεση της υποχρέωσής τους κατά το άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος, πρέπει να συμμορφώνονται με θετική ενέργεια προς το περιεχόμενο της απόφασης του Συμβουλίου ή να απέχουν από κάθε ενέργεια που είναι αντίθετη προς όσα κρίθηκαν από αυτό. Ο παραβάτης, εκτός από τη δίωξη κατά το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα, υπέχει και προσωπική ευθύνη για αποζημίωση.
5. Οι αποφάσεις της Ολομελείας, ακυρωτικές και απορριπτικές, καθώς και των Τμημάτων, αποτελούν μεταξύ των διαδίκων δεδικασμένο που ισχύει και σε κάθε υπόθεση ή διαφορά ενώπιον δικαστικής ή άλλης αρχής, κατά την οποία προέχει το διοικητικής φύσεως ζήτηση που κρίθηκε από το Συμβούλιο».
Εξάλλου, κατά το άρθρο 198 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Ν. 2717/1999):
«1. Οι διοικητικές αρχές οφείλουν, με θετικές ενέργειες ή με αποχή από κάθε αντίθετη ενέργεια, να συμμορφώνονται προς το περιεχόμενο των αποφάσεων οι οποίες εκδίδονται για διαφορές που άγονται προς επίλυση με άσκηση προσφυγής.
2. Η παράλειψη διοικητικής αρχής προς συμμόρφωση σύμφωνα με τα οριζόμενα στην προηγούμενη παράγραφο, έχει ως συνέπεια, για τον παραβάτη, εκτός από την κατ' άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα ποινική του δίωξη, και την προσωπική του ευθύνη προς αποζημίωση».
II. Πραγματικό Μέρος
Στην προκειμένη περίπτωση, το ιστορικό της υποθέσεως προκύπτει από την υπ’ αριθμ. 2386/2015 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, της οποίας η ελάσσων πρόταση και το συμπέρασμα έχουν, κατά λέξιν, ως εξής:
«8. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα ακόλουθα:
Την 24η Ιανουαρίου 1997 μεταβιβάσθηκε στον αιτούντα λόγω πωλήσεως, δια συμβολαιογραφικής πράξεως (16.067 της Συμβολαιογράφου Καλαμάτας Μ. Μπαζιωτοπούλου - Νέζη) ο ραδιοφωνικός σταθμός «Μουσικός Γαλαξίας» από τον εκμεταλλευόμενο αυτόν έως τότε Ευθύμιο Βασιλάτο. Οριστική άδεια λειτουργίας του σταθμού δεν προκύπτει ότι εξεδόθη. Εξεδόθη απλώς η υπ’ αριθμ. πρωτοκόλλου (της Διευθύνσεως Συγκοινωνιών) 8114/26.6.1994 πράξη του Νομάρχη Μεσσηνίας, με την οποία δυνάμει του άρθρου 5 παρ. 2 ν. 2181/1994 χορηγήθηκε στον Ε. Βασιλάτο προσωρινή άδεια για την πραγματοποίηση δοκιμαστικών εκπομπών του ως άνω ραδιοφωνικού σταθμού. Ο αιτών την 23η Ιανουαρίου 2006 υπέβαλε προς το ΕΣΡ αίτηση, ζητώντας την χορήγηση βεβαιώσεως νομίμου λειτουργίας του εν λόγω σταθμού, την οποία συνόδευσε με διάφορα στοιχεία, για την απόδειξη του γεγονότος ότι ο σταθμός του λειτουργούσε την κρίσιμη κατά νόμον (άρ. 53 παρ. 1 ν. 2718/1999) ημερομηνία της 1ης Νοεμβρίου 1999. Εκπρόσωπος του αιτούντος δήλωσε ενώπιον του ΕΣΡ κατά την σχετική ακρόαση που διεξήχθη την 25.7.2006, ότι ο σταθμός μεταδίδει θρησκευτικού περιεχομένου πρόγραμμα, συντηρούμενος από εθελοντικές εισφορές και στο γεγονός αυτό οφείλεται η έλλειψη τιμολογίων για διαφημίσεις. Επίσης, ο αιτών κατέθεσε με υπόμνημα την ως άνω προσωρινή άδεια εκπομπών του Νομάρχη Μεσσηνίας υπέρ Ευθυμίου Βασιλάτου, καθώς και διάφορα άλλα στοιχεία. Το ΕΣΡ με την πρώτη από τις προσβαλλόμενες πράξεις του (389/1.8.2006) έκρινε ότι από τα στοιχεία του φακέλου και από την ακρόαση της εκπροσώπου δεν προέκυψε ότι ο σταθμός λειτουργούσε την κρίσιμη ημερομηνία της 1.11.1999. Ο αιτών άσκησε κατ’ αυτής αίτηση θεραπείας την 18.9.2006 και παρέστη ο ίδιος με δικηγόρο στην σχετική ακρόαση ενώπιον του ΕΣΡ (31.10.2006). Ακολούθως, υπέβαλε προς το ΕΣΡ, με το από 6.11.2006 υπόμνημά του, και επί πλέον αποδεικτικά στοιχεία. Το ΕΣΡ αξιολογώντας και αυτά τα στοιχεία, απέρριψε με την πράξη του 488/7.11.2006 την αίτηση θεραπείας με την εξής αιτιολογία: «... ο ιδιοκτήτης του... ραδιοφωνικού σταθμού... προς απόδειξη του ισχυρισμού του ότι ο σταθμός λειτουργούσε κατά την κρίσιμη ημερομηνία υπέβαλε έγγραφα με ημερομηνίες από το έτος 1992 έως και το έτος 1997, τα οποία δεν παρέχουν βεβαιότητα ότι ο ραδιοφωνικός σταθμός λειτουργούσε κατά την κρίσιμη ημερομηνία» (1.11.1999).
9. Επειδή, υπό τα ανωτέρω δεδομένα, και σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, τυχόν ακύρωση της προσβαλλομένης από 7.11.2006, πράξεως του ΕΣΡ, με την οποίαν απερρίφθη αίτηση θεραπείας του αιτούντος κατά της αρνήσεως χορηγήσεως βεβαιώσεως νόμιμης λειτουργίας του ραδιοφωνικού σταθμού «Μουσικός Γαλαξίας», δεν θα είχε ως συνέπεια την επαναφορά του σταθμού σε νόμιμη λειτουργία, διότι ο εν λόγω σταθμός θα λειτουργούσε -σε κάθε περίπτωση- παρανόμως μετά την λήξη της τετραετίας από τη θέση σε ισχύ των διατάξεων του άρθρου 53 παρ. 1 του ν. 2778/1999 (ήτοι μετά την 1.11.2003), κατά την έννοια των οποίων, όπως έχει κριθεί (βλ. ΣτΕ 2953/2004, 7μ.), η απόκλιση που αυτές εισήγαγαν από τις πάγιες ρυθμίσεις του ν. 2328/1995, κατελάμβανε ραδιοφωνικούς σταθμούς οι οποίοι λειτουργούσαν την 1.11.1999, υφ’ οιανδήποτε μορφή και βάσει οποιασδήποτε άλλης πράξεως, πλην της αδείας που προβλέπεται στις πάγιες ρυθμίσεις του ν. 2328/1995 (πρβλ. και ΣτΕ 1231/2011). Συνεπώς, τα ανωτέρω ισχύουν και για σταθμούς εφοδιασμένους με την προσωρινή άδεια δοκιμαστικών εκπομπών, που προβλεπόταν από το άρθρο 24α παρ. 2 του ν. 2075/1992, όπως είχε μετά το άρ. 5 παρ. 2 του ν. 2181/1994, είναι δε αβάσιμα τα προβαλλόμενα από τον αιτούντα περί του ότι διαφοροποιείται ουσιωδώς η περίπτωση των σταθμών που έχουν τύχει προσωρινής ως άνω αδείας για δοκιμαστικές, εκπομπές, όπως ο δικός του, από την κατηγορία όσων ραδιοφωνικών σταθμών εξέπεμπαν εντελώς αυθαίρετα το σήμα τους, για τους οποίους και μόνον, όπως υποστηρίζεται, προνοεί η (κριθείσα ως ανίσχυρη) διάταξη του άρ. 53 παρ. 1 ν. 2778/1999. Κατόπιν αυτών, η ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξεως παρίσταται αλυσιτελής για τον αιτούντα και η κρινομένη αίτηση πρέπει ν’ απορριφθεί για τον λόγο αυτό ως απαράδεκτη (βλ. ΣτΕ 3591/2014).».
III. Υπαγωγή
Με βάση τα εκτεθέντα, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, διότι υφίσταται δεδικασμένο (τουλάχιστον) ως προς την έλλειψη εννόμου συμφέροντος στο πρόσωπο του αιτούντος για επί της ουσίας εξέταση της αίτησής του, αφού μ’ αυτή επιδιώκεται επανάκριση ζητημάτων κριθέντων ήδη με απόφαση του Ακυρωτικού Δικαστηρίου, που εκδόθηκε επί της αυτής υποθέσεως.
Κατά την άποψη ωστόσο ενός μέλους, από τη διατύπωση του άρθρου 50 παρ. 5 του ΠΔ 18/1989 συνάγεται ότι το δεδικασμένο κάθε δικαστικής απόφασης αφορά αποκλειστικά και μόνο το «διοικητικής φύσεως ζήτημα» που κρίθηκε δικαστικώς και όχι άλλα δικονομικά ζητήματα. Εφόσον στη δικαστική απόφαση ΣτΕ 2386/2015 δεν διαλαμβάνεται κρίση επί της νομιμότητας της απόφασης του ΕΣΡ με την οποία απορρίφθηκε αίτημα για χορήγηση βεβαίωσης λειτουργίας, το ΕΣΡ δικαιούται και υποχρεούται να εξετάσει επί της ουσίας την κατατεθείσα ενώπιόν του αίτηση. Επικουρικά αναφέρεται ότι η κρίση της ως άνω δικαστικής αποφάσεως αφορά αποκλειστικά και μόνο δικονομικό ζήτημα, αυτό του μη παραδεκτού της αιτήσεως ακυρώσεως. Μια τέτοια κρίση δεν θα μπορούσε να δεσμεύει μια διοικητική αρχή, όπως το ΕΣΡ, διότι οι δικονομικοί κανόνες που εφαρμόζονται από τα δικαστήρια χαρακτηρίζονται για την αυστηρότητά τους, δεδομένου ότι συνυφαίνονται με την απονομή της δικαιοσύνης. Αντιθέτως, ο Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας, που τηρείται από το ΕΣΡ, δεν επιβάλει κατά την άσκηση αιτήσεως για την ανάκληση άλλης διοικητικής πράξης την τήρηση συγκεκριμένου κανόνα δικαίου που αφορά την προθεσμία ή την ύπαρξη εννόμου συμφέροντος.
Τούτων λεχθέντων, κατά την άποψη του μέλους αυτού, η αίτηση θεραπείας πρέπει να εξεταστεί επί της ουσίας. Από τα προσκομισθέντα στοιχεία προκύπτει ότι οι προσβαλλόμενες με την αίτηση θεραπείας αποφάσεις είναι εσφαλμένες εκ του γεγονότος ότι παραλείπουν να αναφέρουν τον λόγο για τον οποίο δεν ελήφθησαν υπόψη στοιχεία από τα οποία αποδεικνυόταν η λειτουργία του σταθμού, όπως π.χ. λογαριασμοί της ΔΕΗ (από Μάρτιο 1999 έως Μάιο 2001) εκδοθέντες στο όνομα του προηγούμενου ιδιοκτήτη και αφορούντες εγκαταστάσεις του σταθμού στο Κ. Ε. Μαθία Μεσσηνίας, Βεβαίωση (Αύγουστος 2000) της ΑΕΠΙ για εξόφληση πνευματικών δικαιωμάτων. Πράγματι στην απόφαση 389/2006 δεν αναγράφεται τίποτε ως προς τα υποβληθέντα δικαιολογητικά από τα οποία «δεν προέκυψε ότι ο εν λόγω ρ/σ λειτουργούσε κατά την κρίσιμη ημερομηνία της 1.11.1999», ενώ στην απόφαση 488/2006 αναφέρεται αορίστως ότι υποβλήθηκαν «έγγραφα με ημερομηνίες από το έτος 1992 έως και το έτος 1997 τα οποία δεν παρέχουν βεβαιότητα ότι ο ραδιοφωνικός σταθμός λειτουργούσε κατά την κρίσιμη ημερομηνία».
Επιπλέον, από τα αναφερθέντα ανωτέρω νέα στοιχεία που υποβλήθηκαν με την εξεταζόμενη αίτηση επιβεβαιώνεται ότι ο σταθμός λειτουργούσε την 1.11.1999 και μεταγενεστέρως μέχρι την κατάθεση της αιτήσεως και για τον λόγο αυτό πρέπει να ανακληθούν οι αποφάσεις 389/2006 και 488/2006 και να χορηγηθεί η αιτούμενη βεβαίωση λειτουργίας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Η Ολομέλεια του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης απορρίπτει, κατά πλειοψηφία, την με αριθμό πρωτοκόλλου ΕΣΡ 5247/13.11.2019 αίτησης θεραπείας του Νικολάου Σκουμπέλου, φερόμενου ως ιδιοκτήτη του ραδιοφωνικού σταθμού με τον διακριτικό τίτλο «ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΓΑΛΑΞΙΑΣ» Νομού Μεσσηνίας, κατά των υπ’ αριθμ. 389/2006 και 488/2006 αποφάσεων του ΕΣΡ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε την 30η Νοεμβρίου 2021 και δημοσιεύτηκε την 25η Ιανουαρίου 2022.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Ρ. Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΜΑΝΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΑΡΑΖΙΔΟΥ
Πληροφορίες: www.esr.gr
Παρατηρήσεις: Απόφαση 169/2021 - Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) - 25η Ιανουαρίου 2022
