Διαβάστε ακολούθως την Απόφαση 128/2020 της Ανεξάρτητης Αρχής:
Η Ολομέλεια του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου, συνήλθε σε συνεδρίαση στον συνήθη γι’ αυτό τόπο την 12.10.2020 και ώρα 11:00 προκειμένου να συζητήσει επί της κατωτέρω υποθέσεως. Συγκροτήθηκε από τους: Αθανάσιο Κουτρομάνο, πρόεδρο, και τα μέλη (με τηλεδιάσκεψη μέσω «epresence.gov.gr») Καλλιόπη Διαμαντάκου, Βασίλειο Καραποστόλη, Νικόλαο Κιάο, Ευαγγελία Μήτρου και Γιώργο Πλειό. Απόν το μέλος Γεώργιος Σαρειδάκης, ο οποίος είχε κληθεί νομίμως. Χρέη γραμματέως εκτέλεσε η Αναστασία Μαραζίδου, διοικητική υπάλληλος του ΕΣΡ.
Αντικείμενο της συζήτησης ήταν η επανεξέταση της υπόθεσης στην οποία αφορούσε η με αριθμό 359/2014 απόφαση του ΕΣΡ, κατόπιν της ακύρωσης αυτής για τυπικούς λόγους με την με αριθμό 3236/2017 απόφαση του ΣτΕ.
Για τον έλεγχο σχηματίστηκε φάκελος με αριθμό 19/13.1.2020, ο οποίος ανατέθηκε στον ειδικό επιστήμονα - νομικό Γεώργιο Αναγνωσταρά, ο οποίος υπέβαλε στο ΕΣΡ την με αριθμό πρωτοκόλλου 46/ΕΣ/10.1.2020 νομική του εισήγηση παραπέμποντας συνολικώς στα όσα είχε αναπτύξει επί της υποθέσεως με την με αριθμό πρωτοκόλλου 668/4.8.2014 αρχική νομική του εισήγηση.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης παρέστησαν για λογαριασμό της λειτουργούσης τον τηλεοπτικό σταθμό OPEN BEYOND εταιρείας οι πληρεξούσιοι δικηγόροι της Ιωάννης Δρόσος και Γεωργία Χριστοδούλου. Ερωτηθέντες από τον Πρόεδρο, οι Δικηγόροι δήλωσαν ότι γνωρίζουν το περιεχόμενο του φακέλου, έλαβαν δε τον λόγο και ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους. Ζήτησαν στη συνέχεια -και η Ολομέλεια δέχτηκε- να τους παρασχεθεί προθεσμία για την κατάθεση εγγράφου υπομνήματος μέχρι και την 30.10.2020 και ώρα 14.00 και η συζήτηση κηρύχθηκε περαιωμένη. O σταθμός κατέθεσε στη Γραμματεία το με αριθμό πρωτοκόλλου 4754/30.10.2020 υπόμνημα.
Την 9.11.2020 και ώρα 11.00 η Ολομέλεια συνήλθε σε διάσκεψη επί της υποθέσεως μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας «e-presence.gov.gr», ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου. Συγκροτήθηκε από τους: Αθανάσιο Κουτρομάνο, πρόεδρο, και τα μέλη: Καλλιόπη Διαμαντάκου, Βασίλειο Καραποστόλη, Νικόλαο Κιάο, Ευαγγελία Μήτρου και Γεώργιο Σαρειδάκη. Απόν το μέλος Γεώργιος Πλειός, ο οποίος είχε κληθεί νομίμως. Χρέη γραμματέως εκτέλεσε η Αναστασία Μαραζίδου, διοικητική υπάλληλος του ΕΣΡ. Ο Πρόεδρος ενημέρωσε αναλυτικά για την υπόθεση τον απόντα κατά την συζήτηση Γεώργιο Σαρειδάκη αναγιγνώσκοντας τις έγγραφες εισηγήσεις, το υπόμνημα των εγκαλουμένων και το σύνολο των λοιπών εγγράφων του φακέλου. Παρέστη επίσης και ο ανωτέρω εισηγητής, ο οποίος ανέπτυξε το ζήτημα προφορικώς και αποχώρησε. Η Ολομέλεια, αφού μελέτησε το σύνολο των στοιχείων του φακέλου:
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΩΣ ΕΞΗΣ:
Ι. Νομικό Μέρος
1. Το ΕΣΡ είναι η αρμόδια κατά το Σύνταγμα Αρχή (άρθρο 15 παρ. 2) για την άσκηση του άμεσου ελέγχου του κράτους επί της ραδιοφωνίας και της τηλεοράσεως και την επιβολή των προβλεπόμενων διοικητικών κυρώσεων. Ο άμεσος έλεγχος του κράτους έχει ως σκοπό, μεταξύ των άλλων, την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας και την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της τηλεόρασης και η πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας.
2. Εξάλλου, οι τηλεοπτικοί σταθμοί ελεύθερης λήψης οφείλουν να μη μεταδίδουν προγράμματα τα οποία ενδέχεται να βλάψουν σοβαρά την πνευματική και ηθική ανάπτυξη των ανηλίκων. Ειδικότερα, το άρθρο 26 παρ. 4 του Π.Δ. 109/2010 ορίζει τα εξής: «Οι τηλεοπτικοί οργανισμοί ελεύθερης λήψης οφείλουν να μη μεταδίδουν προγράμματα, τα οποία ενδέχεται να βλάψουν σοβαρά τη σωματική, πνευματική ή ηθική ανάπτυξη των ανηλίκων και ιδίως προγράμματα που περιέχουν πορνογραφικές σκηνές ή σκηνές υπερβολικής βίας, καθώς και να μη μεταδίδουν σκηνές φυσικής ή λεκτικής βίας στα ειδησεογραφικά τους προγράμματα, χωρίς αυτό να είναι αναγκαίο για την πληροφόρηση του κοινού για ορισμένο γεγονός».
3. Τέλος, κατά τα στοιχεία β και ε της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του Ν. 2863/2000,το Ε.Σ.Ρ ελέγχει την τήρηση των όρων που προβλέπονται στην εκάστοτε ισχύουσα ραδιοτηλεοπτική νομοθεσία και επιβάλλει σε περίπτωση παραβιάσεων τις από το άρθρο 4 του Ν. 2328/1995 προβλεπόμενες κυρώσεις. Όπως προκύπτει περαιτέρω από το άρθρο 4 παρ. 1 στοιχείο α του Ν. 2328/1995, η ως άνω αρμοδιότητα επιβολής διοικητικών κυρώσεων υφίσταται και για κάθε περίπτωση παραβίασης των νομοθετικών κανόνων που διέπουν έστω και έμμεσα τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και γενικότερα τη λειτουργία της ιδιωτικής τηλεόρασης.
4. Είναι εξάλλου γνωστό ότι τα τυχερά παίγνια εγκυμονούν ακόμα και κινδύνους εξάρτησης των πολιτών και ιδίως των πλέον ευαίσθητων πληθυσμιακών ομάδων, ενώ καλλιεργούν παράλληλα την προσδοκία του εύκολου και άκοπου κέρδους (βλ. ιδίως ΔΕΕ C-390/12 Pfleger, σκ. 46). Οι κίνδυνοι αυτοί είναι πολύ μεγαλύτεροι για τους ανήλικους και πολλαπλασιάζονται όσον αφορά τα ραδιοτηλεοπτικώς προβαλλόμενα τυχερά παίγνια, λόγω της ευκολίας συμμετοχής στο παίγνιο που απαιτεί απλώς
πρόσβαση σε μια οποιαδήποτε τηλεφωνική γραμμή κλήσης. Πέραν όλων των άλλων, αυτό προκύπτει σαφώς και από την από 14.07.2014 Σύσταση της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής (ΕΕ L214/38). Στο παραπάνω κείμενο τονίζονται οι ιδιαίτεροι κίνδυνοι που συνεπάγεται για τους ανηλίκους ακόμα και η απλή επαφή τους με εμπορικές
ανακοινώσεις που αφορούν σε υπηρεσίες τυχερών παιγνίων σε απευθείας σύνδεση.
Οι κίνδυνοι αυτοί ασφαλώς μεγεθύνονται, όταν πρόκειται για την προβολή αυτούσιων εκπομπών τυχερών παιγνίων από τα τηλεοπτικά μέσα σε ζώνες προγράμματος που συνηθίζουν να παρακολουθούν τηλεόραση οι ανήλικοι. Πράγματι, η ανωνυμία της τηλεφωνικής συμμετοχής στα ραδιοτηλεοπτικά τυχερά παίγνια καθιστά ουσιαστικά ανέφικτο τον αποτελεσματικό αποκλεισμό των ανηλίκων από αυτήν την κατηγορία παιγνίων (βλ. και την με αριθμό 124/2/29.09.2014 Απόφαση της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων). Ακόμα όμως και αν υπετίθετο ότι ένας τέτοιος αποκλεισμός ήταν τεχνικά εφικτός, είναι αναμφισβήτητο ότι ακόμα και η απλή επαφή των ανηλίκων με τα τυχερά παίγνια μέσω της τηλεοπτικής προβολής τους ενέχει τον κίνδυνο εξοικείωσης με ένα οικονομικό πρότυπο που μπορεί κατά την ενηλικίωση να τους προκαλέσει αρνητικές συνέπειες οδηγώντας τους στον εθισμό και την κατασπατάληση χρημάτων. Σαφής εξάλλου στόχος του νομοθέτη είναι να προστατεύσει τις ευαίσθητες πληθυσμιακές ομάδες και ιδίως τους ανηλίκους από τους κινδύνους που συνεπάγεται η έκθεση σε υπηρεσίες παροχής τυχερών παιγνίων.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του Ν 4002/2011, η αγορά τυχερών παιγνίων δεν αποτελεί ούτε συνήθη εμπορική δραστηριότητα ούτε συνήθη μορφή παροχής υπηρεσιών. Για τον λόγο αυτό πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο αυστηρής νομοθετικής πλαισίωσης προκειμένου να διαφυλαχθούν ουσιώδεις όροι δημοσίου συμφέροντος και δημοσίας τάξεως καθώς και η ασφάλεια και η προστασία των πολιτών. Στόχος αυτής της αυστηρής νομοθετικής πλαισίωσης είναι να προστατευθούν οι καταναλωτές των σχετικών υπηρεσιών και ιδιαίτερα οι ανήλικοι και άλλες ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού από τον εθισμό που μπορεί να υποστούν από τα τυχερά παίγνια. Χαρακτηριστικό της παραπάνω πρόνοιας του νομοθέτη είναι η πρόβλεψη ότι απαγορεύεται η πρόσβαση των ανηλίκων αλλά και των ενηλίκων κάτω των είκοσι ενός ετών στους χώρους όπου λαμβάνουν χώραν τα τυχερά παίγνια που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του Ν 4002/2011 (άρθρο 33 παρ. 1 Ν 4002/2011). Αντίστοιχη εξάλλου απαγόρευση υφίσταται και για τα υπόλοιπα τυχερά παίγνια (βλ. ενδεικτικώς το άρθρο 3 παρ. 10 Ν. 2206/1994 για τα Καζίνο).
Υφίσταται επομένως ένα σαφές νομοθετικό πλέγμα που καταμαρτυρεί την πρόθεση του νομοθέτη να προστατεύσει τους ανηλίκους από την έκθεση στην προσφορά μιας οικονομικής υπηρεσίας η οποία θα μπορούσε να έχει πιθανόν αρνητικές συνέπειες όχι μόνο για την οικονομική τους κατάσταση αλλά και για την ηθική και πνευματική τους ανάπτυξη.
5. Από τα παραπάνω, προκύπτει σαφώς ότι απαγορεύεται η μετάδοση των τυχερών παιγνίων σε ώρες που συνηθίζουν να παρακολουθούν τηλεόραση οι ανήλικοι. Η προβολή τυχερών παιγνίων συγχωρείται μόνο κατά τις ώρες που επιτρέπεται η μετάδοση των ακατάλληλων για τους ανηλίκους προγραμμάτων, υπό την προϋπόθεση ότι φέρουν την αντίστοιχη σήμανση καταλληλότητας. Τα παραπάνω ισχύουν πολύ περισσότερο: α) όταν η δομή και η παρουσίαση του προβαλλόμενου τυχερού παιγνίου είναι τέτοια που περνάει ουσιαστικά στο κοινό το μήνυμα του άκοπου πλουτισμού και της επιτυχίας μέσω της απλής συμμετοχής του στο παίγνιο και β) όταν πρόκειται για τυχερό παιχνίδι με ζωντανή συμμετοχή του τηλεοπτικού κοινού.
ΙΙ. Πραγματικό μέρος
Από τα έγγραφα του φακέλου, από την παρακολούθηση της επίμαχης ροής προγράμματος και από τους ισχυρισμούς της εγκαλούμενης (προβληθέντες προφορικώς και εγγράφως) προέκυψαν τα εξής.
Κατά την 10.5.2014, προβλήθηκε από τον σταθμό της εγκαλουμένης το τηλεοπτικό παιχνίδι CALL AND WIN. Η προβολή του παιγνίου έλαβε χώραν κατά τις πρώτες απογευματινές ώρες και ειδικότερα κατά τις ώρες 17.00-19.00. Επρόκειτο για τυχερό παίγνιο, ο πάροχος του οποίου είχε υποβάλει δήλωση αποδοχής των Γενικών Αρχών και Κανόνων Διεξαγωγής των Τυχερών Παιγνίων της ΕΕΕΠ. Το παιχνίδι μπορούσε επομένως καταρχήν να προβληθεί τηλεοπτικά σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 6 του Ν. 4002/2011, αλλά όφειλε, όπως κάθε άλλη τηλεοπτική εκπομπή, να σέβεται τους κανόνες της κείμενης ραδιοτηλεοπτικής νομοθεσίας συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που αφορούν την προστασία των ανηλίκων (βλ. ενδεικτικά ΣτΕ 1522/2014 και ΣτΕ 2790/2015).
Η παρουσίαση του παιγνίου γινόταν με τρόπο που ουσιαστικά ενθάρρυνε την πολλαπλή τηλεφωνική συμμετοχή του κοινού, μέσω σχετικών προφορικών αναφορών των παρουσιαστών και την εμφάνιση επαναλαμβανόμενων ενδείξεων αντίστροφης μέτρησης. Παράλληλα, γινόταν επιδεικτική προβολή χαρτονομισμάτων συνοδεία οπτικών και ακουστικών εφέ και τονιζόταν από τους παρουσιαστές η σημασία κατάκτησης του προσφερόμενου επάθλου και το τί μπορούσε αυτό να σημαίνει για τον τυχερό νικητή. Ταυτόχρονα, αναβόσβηνε και στριφογύριζε η ένδειξη του προσφερόμενου χρηματικού επάθλου συνοδευόμενη από θαυμαστικά. Επίσης, εμφανίζονταν ενδείξεις με το σήμα του ευρώ και αναγράφονταν τα κάτωθι μηνύματα μη πηχυαίους τίτλους:
• ΤΩΡΑ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ
• ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
• ΣΟΥΠΕΡ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
• ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΕ
• ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΕΡΔΗ
• ΤΩΡΑ
• ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΗΤΗ
Με το παραπάνω όμως περιεχόμενο, η προβολή του επίμαχου παιγνίου σε ώρες που συνηθίζουν να παρακολουθούν τηλεόραση οι ανήλικοι μπορούσε, κατά την κρίση της Ολομέλειας, να έχει σοβαρότατη αρνητική επίπτωση στην ηθική και πνευματική ανάπτυξη των ανηλίκων και να τους εξοικειώσει με ένα οικονομικό πρότυπο άκοπου και εύκολου πλουτισμού, που προδήλως εγκυμονεί κινδύνους εθισμού και κατασπατάλησης χρημάτων. Τούτο δε ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι η προβολή
τυχερών παιγνίων εκτός της χρονικής ζώνης μετάδοσης των ακατάλληλων για ανηλίκους προγραμμάτων αντιστρατεύεται την ρητώς εκπεφρασμένη θέληση του νομοθέτη να καταστήσει τα τυχερά παίγνια αντικείμενο αυστηρής νομοθετικής πλαισίωσης, προκειμένου να διαφυλαχθούν ουσιώδεις όροι δημοσίου συμφέροντος και δημοσίας τάξεως και να προστατευτούν οι ανήλικοι και οι υπόλοιπες ευαίσθητες πληθυσμιακές ομάδες από την ανέλεγκτη έκθεση στην προσφορά υπηρεσιών τυχερών παιχνιδιών.
III. Προβαλλόμενοι ισχυρισμοί
Η εγκαλουμένη υποστηρίζει ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς του τηλεοπτικού σταθμού της έχει αλλάξει και ότι ουδεμία ευθύνη φέρει για μεταδόσεις, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν πριν την αλλαγή της μετοχικής της συνθέσεως. Ο ισχυρισμός αυτός είναι αβάσιμος και απορριπτέος. Η ταυτότητα της λειτουργούσης τον τηλεοπτικό σταθμό ανωνύμου εταιρείας παραμένει ακριβώς η ίδια και μετά την αλλαγή της μετοχικής της σύνθεσης και είναι νομικώς αδιάφορη ως προς την ευθύνη της για παραβάσεις της ραδιοτηλεοπτικής νομοθεσίας η όποια επελθούσα αλλαγή στα πρόσωπα των μετόχων της. Προκύπτει εξάλλου σαφώς από τη ραδιοτηλεοπτική νομοθεσία ότι κάθε μεταβίβαση μετοχών εταιρείας που λειτουργεί μέσο μαζικής ενημέρωσης είναι καθολική, υπό την έννοια ότι μεταβιβάζεται και το σύνολο των υποχρεώσεων που βάραιναν την εταιρεία υπό την προηγούμενη μετοχική της σύνθεση συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που αφορούν σε οικονομικά βάρη για ραδιοτηλεοπτικές παραβάσεις που συντελέστηκαν πριν την μεταβίβαση των μετοχών στους νέους ιδιοκτήτες τους. Τυχόν συμφωνία για περιορισμό των υποχρεώσεων της εταιρείας υπό τη νέα μετοχική της σύνθεση μόνο σε εκείνες που ανέκυψαν μετά τη μεταβίβαση των μετοχών της στους νέους ιδιοκτήτες τους αφορά τις συμβατικές σχέσεις των συμβαλλομένων μερών και ουδόλως επιδρά επί της ευθύνης της ίδιας της λειτουργούσης τον σταθμό εταιρείας κατά τις προβλέψεις της ραδιοτηλεοπτικής νομοθεσίας.
Ισχυρίζεται επίσης η εγκαλουμένη ότι η όποια επιβολή κυρώσεως θα ήταν ανεπίκαιρη και άσκοπη, λαμβάνοντας υπόψιν αφενός τον χρόνο που έχει παρέλθει από την επίμαχη μετάδοση και αφετέρου το γεγονός ότι ο σταθμός έχει σταματήσει την προβολή του σχετικού παιχνιδιού. Είναι ωστόσο σαφές ότι ο επαναπροσδιορισμός και ο ουσιαστικός επανέλεγχος της υποθέσεως έγινε εντός ευλόγου χρόνου από την έκδοση της αποφάσεως που ακύρωσε για τυπικούς λόγους την αρχικώς επιβληθείσα κύρωση, λαμβάνοντας επίσης υπόψιν αφενός τις αναβολές που χορηγήθηκαν συνεπεία σχετικών αιτημάτων της εγκαλουμένης και αφετέρου τις αναπόφευκτες καθυστερήσεις που υπήρξαν λόγω της υφιστάμενης υγειονομικής κρίσεως. Προβάλλει επίσης η εγκαλουμένη τον ισχυρισμό ότι έχει τερματίσει προ πολλού τη μετάδοση του επίμαχου τυχερού παιχνιδιού, το γεγονός όμως αυτό είναι νομικά αδιάφορο και ουδόλως επηρεάζει την κρίση αν το επίμαχο παίγνιο παραβίαζε κατά το χρόνο της προβολής του τους κανόνες της ραδιοτηλεοπτικής νομοθεσίας. Σημειώνεται εξάλλου ότι με δικαστικές αποφάσεις είχε απαγορευθεί στην εγκαλουμένη η μετάδοση του επίμαχου παιχνιδιού, όπως επίσης και παιγνίων με παρόμοια με αυτό χαρακτηριστικά (ΣτΕ ΕΑ 317/2015 έως 325/2015 και ΣτΕ ΕΑ 332/2015 έως 335/2015).
Η εγκαλουμένη υποστηρίζει περαιτέρω ότι το ΕΣΡ «στερείται της κανονιστικής αρμοδιότητας να επιβάλλει κυρώσεις για παραβιάσεις της νομοθεσίας περί τυχερών παιγνίων», υπονοώντας ότι δεν μπορεί να επιληφθεί της υποθέσεως. Ο ισχυρισμός αυτός ερείδεται επί εσφαλμένης πραγματικής προϋποθέσεως, καθώς είναι σαφές ότι το ελεγχόμενο διοικητικό αδίκημα εξετάζεται όχι ως παραβίαση της περ παιγνίων νομοθεσίας αλλά στη βάση των κανόνων της ραδιοτηλεοπτικής νομοθεσίας, και συγκεκριμένα εκείνων που απαγορεύουν τη μετάδοση, σε ώρες που παρακολουθούν τηλεόραση οι ανήλικοι, προγραμμάτων που ενδέχεται να έχουν λόγω της φύσης τους και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους αρνητική επίπτωση στην πνευματική και ψυχική ανάπτυξη των ανήλικων αυτών τηλεθεατών (πρβλ. ΣτΕ 1966/2019).
Η εγκαλούμενη εταιρεία προβάλλει τέλος τον ισχυρισμό ότι δεν υφίσταται καμία νομοθετική διάταξη, η οποία να προβλέπει την ώρα μετάδοσης των τυχερών παιχνιδιών που μεταδίδονται από την τηλεόραση. Ο ισχυρισμός αυτός είναι αβάσιμος. Η ακαταλληλότητα του περιεχομένου του επίμαχου παιχνιδιού για τους ανηλίκους προκύπτει καταρχάς από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της τηλεοπτικής του μετάδοσης κατά τα ήδη ανωτέρω εκτεθέντα, αλλά και από το γεγονός ότι τα τυχερά παιχνίδια από την ίδια τη φύση τους προβάλλουν ένα επικίνδυνο για τους ανηλίκους οικονομικό πρότυπο. Αυτό ενισχύεται άλλωστε και από το γεγονός ότι ο νομοθέτης έχει απαγορεύσει την επαφή των ανηλίκων με τους χώρους στους οποίους παρέχονται υπηρεσίες τυχερών παιγνίων και έχει φροντίσει ώστε οι υπηρεσίες αυτές να προσφέρονται υπό αυστηρότατες προϋποθέσεις. Το ότι τα τυχερά παίγνια έχουν βλαπτικό περιεχόμενο για τις ευαίσθητες πληθυσμιακές ομάδες, και ιδίως για τουςανηλίκους, επιβεβαιώνεται περαιτέρω και από τις σχετικές εκθέσεις και παρατηρήσεις των αρμοδίων αρχών, τόσο σε εθνικό όσο και ευρωπαϊκό επίπεδο. Κατά πάγια νομολογία, η μετάδοση των τηλεοπτικών προγραμμάτων που ενδέχεται να έχουν αρνητική επίπτωση στην ηθική και πνευματική ανάπτυξη των ανηλίκων είναι επιτρεπτή μόνο υπό τον όρο ότι τα προγράμματα αυτά φέρουν την προσήκουσα σήμανση καταλληλότητας και προβάλλονται κατά την πρέπουσα ώρα μετάδοσης (βλ. ενδεικτικώς, ΣτΕ 4154/2012 και ΣτΕ 5032/2012). Εξάλλου, η κατάταξη καταλληλότητας των τηλεοπτικών προγραμμάτων που γίνεται από τις εσωτερικές επιτροπές των σταθμών υπόκειται σε έλεγχο για να εξακριβωθεί ότι είναι πράγματι η προσήκουσα βάσει του περιεχομένου τους. Σε περίπτωση που ο έλεγχος καταλήξει σε αρνητικό συμπέρασμα, εξετάζεται η επιβολή των προβλεπόμενων κατά νόμον κυρώσεων στον εμπλεκόμενο σταθμό (βλ. ενδεικτικώς ΣτΕ 4000/2013) χωρίς αυτό να συνιστά υποκατάσταση της διοίκησης στο έργο της εσωτερικής επιτροπής του σταθμού (βλ. ενδεικτικώς ΣτΕ 3203/2014).
IV. Υπαγωγή
Ενόψει των ανωτέρω καθίσταται σαφές ότι η εγκαλούμενη εταιρεία, προβάλλοντας σε ώρες που συνηθίζουν να παρακολουθούν τηλεόραση οι ανήλικοι το τηλεοπτικό τυχερό παιχνίδι CALL AND WIN, παραβίασε -εκ προθέσεως- τις αναφερόμενες στο νομικό μέρος της παρούσας διατάξεις.
Κατά συνέπεια, πρέπει να επιβληθεί στην εγκαλουμένη κύρωση και δη εκείνη του χρηματικού προστίμου.
Περαιτέρω, με βάση την βαρύτητα της παράβασης και το κοινώς γνωστό μερίδιο τηλεθεάσεως του συγκεκριμένου τηλεοπτικού σταθμού, κρίνεται ότι το επιβλητέο πρόστιμο είναι εκείνο των δεκαπέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Η Ολομέλεια του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης δέχεται ότι ο σταθμός της εγκαλουμένης έθεσε -εκ προθέσεως- σε κίνδυνο την ηθική και πνευματική ανάπτυξη των ανηλίκων μεταδίδοντας σε απογευματινή ζώνη προγράμματος το τυχερό παιγνίδι CALL AND WIN, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο σκεπτικό.
Επιβάλλει στην εταιρεία με την επωνυμία ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΑΕ, ιδιοκτήτρια του τηλεοπτικού σταθμού OPEN BEYOND τη διοικητική κύρωση του προστίμου των δεκαπέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ.
Κατά το άρθρο 4 παρ. 3 του Ν. 2328/1995, όπως έχει μετά την δια του άρθρου 23 παρ. 5 εδ. β' του Ν. 3166/2003 αντικατάστασή του, η παρούσα απόφαση κατά την προαναφερόμενη κύρωση, είναι εκτελεστή κατά:
1. Της εταιρείας ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ Α.Ε., που εδρεύει στο Κορωπί Αττικής, στο 2ο χιλιόμετρο Λεωφ. Παιανίας - Μαρκοπούλου, με ΑΦΜ 094249653, Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Αθηνών.
2. Της Μποροντίνα Λιουντμίλα (Borodina Liudmila) του Αλεξάντερ (Alekandr) με ΑΦΜ 173311781, ΔΟΥ Κατοίκων Εξωτερικού, ως νομίμου εκπροσώπου της εταιρείας.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε την 9η Νοεμβρίου 2020 και δημοσιεύτηκε την 18η Νοεμβρίου 2020.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Ρ. Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΜΑΝΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΑΡΑΖΙΔΟΥ
Πληροφορίες: www.esr.gr
Παρατηρήσεις: Απόφαση 128/2020 - Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) - 18η Νοεμβρίου 2020.
